درآمدی بر جریان شناسی اندیشه اجتماعی دینی در ایران معاصر(۲)
نویسندگان
چکیده
به دنبال معرفی شاخصه های سه رویکرد تجددگرا, شریعت گرا و تمدن گرا در اندیشه اجتماعی دینی, این مقاله به ارائه گزارش و تحلیلی از شخصیت ها و کانون های فعال در هر رویکرد می پردازد و با نشان دادن مواضع و آثار تولید شده در هر جریان, به ریشه ها, نقطه های تماس یا رویارویی آنها نیز حتی الامکان اشاره می کند. هدف از این مقاله, ارائه یک طرح تفصیلی و گسترده برای پژوهش جامع در خصوص جریان شناسی تفکر اجتماعی دینی در ایران معاصر است. از این رو, گفتار حاضر بیش از آن که به جزئیات بپردازد, درصدد بیان سرفصل های اصلی, نشان دادن خطوط فاصل, نقطه های مبهم و تاریک و در نهایت معرفی منابع مناسب برای پیگیری این پروژه است.
منابع مشابه
درآمدی بر جامعه شناسی تاریخی تقاضای اجتماعی آموزش در ایران
هدف این بررسی، تبیین جنبه‌های تاریخی تقاضای آموزش در ایران و تحلیل عوامل مؤثر بر این تقاضا در بستر زندگی اجتماعی ایرانیان است. پرسش اصلی تحقیق حاضر متمرکز بر تفسیر رویکرد توده مردم (Crowd) در قبال آموزش است. این پژوهش به روش کیفی است و داده‌های آن با روش اسنادی گردآوری شده است. این بررسی به‌طورکلی نشان داد که اولاً از مفهوم «تقاضای آموزش» در تعریف نوین (به‌مثابه بستری برای شکل‌گیری منابع انسانی)...
متن کاملدرآمدی بر سرمایة اجتماعی بر پایه عقلانیت دینی
توجه به ادبیات موجود در حوزة دانش علوم اجتماعی و مدیریت نظام فرهنگی ـ اجتماعی و نیز ادبیات فقهی، کلامی، و فلسفی در حوزة اندیشة دینی می‌تواند رویکردی بیافریند که خود با پارادایمی توحیدی فهمیدنی است. چنین رویکردی می‌تواند ما را در ارائة تفسیری نو از مفاهیم اجتماعی یاری دهد. اندیشمندان علوم اجتماعی از دیرباز به دنبال طراحی شهری ایده‌آل بوده‌اند که در آن امور طبیعی و اجتماعی به بهترین نحو جاری است...
متن کاملآسیب شناسی تربیت دینی با نظر به مبانی معرفت شناسی دینی اندیشه های نوگرایانه نصرحامد ابوزید
هدف و زمینه: نوگرایان دینی، طیفی از روشنفکران اند که در پی تبیین فلسفی مولفه های مدرنیته و ربط و نسبت آن با اجزای سنت هستند. یکی از مسائل مطرح در این زمینه چالش های پیش روی تربیت دینی است. روش: ابتدا برخی پیش فرض های قابل نقد تربیت دینی که مرادف با شبه تربیت است، مورد بررسی و سپس با نظر به پیش فرض های مستتر در اندیشه نوگرایانه ابوزید با استفاده از قیاس عملی و الگوی فرانکنا استنتاج مربوطه صورت گ...
متن کاملدرآمدی بر روش شناسی اندیشه سیاسی در دوره میانه تمدن اسلامی
روششناسی یک علم ابزاری است که به اعتبار شرایط امکان آن، از دو جهت محدودیت دارد: 1. نسبت با نوع معرفتشناسی؛ 2. نسبت با ماهیت موضوع. بنابراین، می‌توان گفت که معرفت‌شناسی‌ها، جهان‌بینی‌ها و، به طور کلی، نظام دانایی در هر تمدنی، مبنای روش اندیشه و زندگی یک قوم به‌طور عام، و زندگی سیاسی آنان به‌طور خاص، را تشکیل می‌دهند. دانش سیاسی دوره میانه اسلام نیز از نظام معرفتی ویژهای پیروی میکند و البته ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فصلنامه علمی پژوهشی نقد و نظر (فصلنامه علمی پژوهشی فلسفه و الاهیات)جلد ۱۲، شماره شماره ۴۶-۴۵، صفحات ۲۱۸-۲۸۲
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023